Czy pamiętacie jeszcze jakie były Wasze marzenia z dzieciństwa? Dzieciom świat dorosłych wydaje się fascynujący, piękny i najciekawszy na świecie. Z ogromnym entuzjazmem opowiadają kim będą w przyszłości, jak będzie wyglądał ich dom, jakie pasje będą realizować itp. Dziewczynki często snują marzenia o mężu i rodzinie, chcą zostać modelkami lub lekarkami. Dziecięce pomysły na życie potrafią zmieniać się bardzo szybko, ale zawsze są pełne ufności, że właśnie w taki sposób będzie wyglądać ich dorosły świat.Tak się zastanawiam .Co się stało z Waszymi marzeniami w miarę upływu lat? Porzuciliście je w zderzeniu z rzeczywistością, czy też spełniliście wszystkie? A może w dorosłym życiu zaczęliście marzyć zupełnie o czymś innym?Co innego zaczęło was fascynować i poruszać ? Dorosły świat okazał się lepszy od Waszych dziecięcych wyobrażeń na jego temat? Pamiętacie może , co było centrum waszego życia w dzieciństwie? Ja mam jedno marzenie z dzieciństwa , którego do tej pory nie udało mi się spełnić a wy?

Moim pierwszym marzeniem było osiągnięcie pełnoletności. Chciałem aby to stało się jak najszybciej,żeby wyprowadzić się z domu rodziców, zarabiać i decydować o sobie, mieć własne pieniądze i samemu decydować na co je wydam.Tak też się stało. Nie miałem nigdy marzeń co do jakiegoś konkretnego zawodu. Z czasem, po mojej wyprowadzce z domu, po studiach. Wszystko się zmieniło. Marzeniem było mieszkanie.Jak mały byłem marzyłem aby zostać strażakiem lub policjantem a kiedy dorosłem nawet nie spodziewałem się ,ze zostanę właścicielem firmy .Potem chciałem objechać świat hmm połowicznie mi się udało stany,meksyk cała Europa ale nie byłem na Kubie i żałuję.Od jakiegoś czasu chcę zdobyć patent żeglarski. Marzył mi się patent już od zamierzchłych czasów mojego wczesnego dzieciństwa  . I nieoczekiwanie w minione święta Mikołaj spisał się na medal , pod choinką znalazłem bon na kurs na żeglarza jachtowego . Do dzisiaj nie mogę wyjść z szoku, moi bliscy zrobili mi ogromną niespodziankę wcale się jej nie spodziewałem.